Οι σκόπελοι του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών. Με ονομαστική ψηφοφορία εξαιτίας της τροπολογίας για τις αλλαγές σε διατάξεις του Τελωνειακού Κώδικα, ολοκληρώθηκε η ψήφιση του νομοσχεδίου για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών.

Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού για ουσιαστικές αλλαγές, οι κύριες νομοτεχνικές παρεμβάσεις κρίνονται ήσσονος σημασίας, αφού:

1. Δίνεται η δυνατότητα υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό και επιχειρήσεων που είχαν διακόψει τη δραστηριότητά τους αλλά έχουν προβεί σε δήλωση επανέναρξης

2. ο Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών θα αναστέλλεται μετά τον έλεγχο του φακέλου από τη συντονιστή και όχι με την υποβολή της αίτησης υπαγωγής.

3. διευρύνονται οι αρμοδιότητες του εμπειρογνώμονα καθώς θα μπορεί να προχωρά και στην επαλήθευση των αμφισβητούμενων απαιτήσεων.

Ωστόσο, η σημαντικότερη παράλειψη, παρά τη ρητή διαβεβαίωση του υπουργού, είναι η μη πρόβλεψη απλοποιημένης διαδικασίας δικαστικής επικύρωσης προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος διεκπεραίωσης της διαδικασίας.

Υπολογίζεται λοιπόν, ότι από τη στιγμή που η επικύρωση της συμφωνίας θα λαμβάνει χώρα στα Πολυμελή Πρωτοδικεία, ο χρόνος θα αυξηθεί μέχρι και 18 μήνες.

Επομένως, η περίοδος των 5 μηνών που προβλέπει ο νόμος κρίνεται εκτός δικαστηριακής πραγματικότητας.

Φαίνεται λοιπόν πώς οδηγούμαστε σε μια αναβίωση του νόμου Κατσέλη- αυτή τη φορά για τις επιχειρήσεις- όπου εκκρεμούν 155.000 υποθέσεις περίπου ενώ δίνονται ημερομηνίες εκδίκασης ακόμα και για το 2032.

Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε και τον περιορισμένο αριθμό των συντονιστών-διαμεσολαβητών που προβλέπεται αφού με βάση τους γεωγραφικούς και ποσοτικούς περιορισμούς του νόμου, αναμένεται να αξιοποιηθούν μόνο 320. Ωστόσο, όταν οι εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης κάνουν λόγο για 400.000 επιχειρήσεις που μπορούν να υπαχθούν, οι 1.250 υποθέσεις που θα αντιστοιχούν στον κάθε συντονιστή καθιστούν εκ των πραγμάτων αδύνατη τη διεκπεραίωση όλων αυτών των αιτήσεων.

Την ίδια ώρα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κομβικής σημασίας για την εξέλιξη της κάθε αίτησης είναι η δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Αφενός, γιατί για τους οφειλέτες με χρέη από 20.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ η διαδικασία θα είναι αυτοματοποιημένη, αφετέρου γιατί όλες οι άλλες αιτήσεις θα πρέπει να πέσουν κάποια στιγμή σε αυτή.

Μπορεί ο νομοθέτης να δίνει περιθώριο 3 μηνών για την ολοκλήρωσή της, ωστόσο, κανείς δε μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει όταν θα πρέπει να περαστούν ταυτόχρονα παλαιότερες αιτήσεις που έχουν κατατεθεί εγγράφως και νέες αιτήσεις.

Και μπορεί ο υπουργός να άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο νομοθετικών παρεμβάσεων στο μέλλον, ωστόσο, το γεγονός πώς δεν ελήφθησαν υπόψη οι σοβαρές ενστάσεις των φορέων της αγοράς, δε δημιουργεί αισιοδοξία.

Πάντως, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η διάταξη για το «ακαταδίωκτο» στελεχών τραπεζών και λειτουργών του Δημοσίου που θα μετέχουν στη διαδικασία.